योग्यवेळी योग्य माणूस भेटतो तेव्हा

रुग्ण : डॉक्टरसाहेब, मी खूप आजारी आहे हो. इतका की मला आता मरायचं आहे डॉक्टरसाहेब.

डॉक्टर : काही काळजी करू नका. तुम्ही योग्य ठिकाणी आलात.

पाणी पाजा हो...

एक रुग्ण अतिदक्षता विभागात दाखल होतो.

नर्स त्याला प्रथमोपचार देण्यासाठी येते.

रुग्ण : अहो सिस्टर, मला जरा पाणी द्या हो प्यायला.

नर्स : काय तहान लागली आहे का?

रुग्ण : (वैतागून) नाही...गळा लिकेज आहे का ते बघायचंय.

वा रे डॉक्टर...

रुग्ण : डॉक्टर, मला सर्दी झाली आहे. काहीतरी औषध द्या.

डॉक्टर : एक काम करा, घरी जा. थंड पाण्याने आंघोळ करा आणि अंग न पुसताच झोपी जा.

रुग्ण : अहो, तसं केलं तर न्यूमोनिया होईल ना मला.

डॉक्टर : हो. मी तेच तर सांगतोय तुम्हाला. मला न्यूमोनियावर औषध माहीत आहे, सर्दीवर नाही; म्हणूनच तर.

हरी ओम, हरी ओम !!!

भारतातून एक पंडित अमेरिकेत जातो.

तिथे त्याला हृदयविकाराचा झटका येतो.

नागरिक पटकन अम्ब्युलंस बोलावतात आणि त्याला त्यात घालतात.

पंडितजी मात्र देवावर श्रद्धा ठेवून ओरडू लागतात, "हरी ओम, हरी ओम !!!"

अम्ब्युलंसमधला कंपाऊंडर मात्र त्यांना हॉस्पिटलमध्ये नेण्याऐवजी त्यांच्या घरी घेऊन जातो.

पंडितजी : अरे मूर्खांनो, मला इथे हृदयविकाराचा झटका आला आहे आणि तुम्ही हॉस्पिटलमध्ये नेण्याचं सोडून घरी का आणलंत???

कंपाऊंडर : तुम्हीच तर ओरडत होतात, "Hurry Home, Hurry Home."

जादुई चष्मा

एक आजोबा डॉक्टरकडे जातात. त्यांना दिसायचं कमी झाल्याने त्यांना डोळे तपासायचे असतात.

डॉक्टर डोळे तपासतात आणि त्यांना नवीन चष्मा देतात.

आजोबा : डॉक्टर, ह्या चष्म्याने मला पुर्णपणे स्पष्ट दिसेल ना?

डॉक्टर : हो, हो, नक्कीच. अगदी रोज सकाळी पेपरही तुम्हाला वाचता येईल.

आजोबा : अरे वा !!! कमाल आहे या चष्म्याची. मी अडाणी भोपळा, तरीही यातून पाहिल्यावर मला आपोआप वाचता येईल म्हणजे...वा, वा, वा !!!

झीरो फिगर

एक जाडजूड बाई आपलं वजन कमी व्हावं म्हणून दवाखान्यात येऊन म्हणते की तिला करीना कपूरसारखं झीरो फिगर व्हायचंय.

बाई : डॉक्टरसाहेब, तुम्ही माझं वजन कमी व्हावं म्हणून दिलेल्या ह्या गोळ्या मी दिवसातून किती वेळा घ्यायच्या?

डॉक्टर : ५० वेळा.

बाई : (घाबरून) ५० वेळा ? अहो, वेड-बिड लागलंय की काय तुम्हाला? तुम्ही डॉक्टरच आहात ना?

डॉक्टर : खायच्या नाही हो. ह्या गोळ्या तुम्ही फक्त ५० वेळा जमिनीवर टाकायच्या आणि उचलायच्या, झीरो फिगरसाठी हेच करावं लागतं.

छोटा बच्चा समझ के...

एक डॉक्टर एका लहान मुलाच्या घरी जातात.

त्यांना त्या मुलाच्या पायाचे टाके काढायचे असतात.

त्यावेळी त्याचं लक्ष दुसरीकडे राहावं म्हणून झाडाकडे बोट दाखवून त्याला म्हणतात, “ती बघ तिकडे चिमणी.”

लहान मुलगा : ओ चिमणीचे मामा, खाली नीट बघा नाहीतर पाय कापाल माझा.

वजन किती ???

डॉक्टर : तुमचं वजन किती?

रुग्ण : चष्मा धरून साठ किलो.

डॉक्टर : (विचारात पडतात आणि मग विचारतात) आणि चष्म्याशिवाय?

रुग्ण : दिसतच नाही हो.

डॉक्टर की चांभार?

एकाला डॉक्टर साहेबांची मजा घ्यायची हुक्की येते.

तो दवाखान्यात जातो.

व्यक्ती : डॉक्टरसाहेब, तुम्हाला टाके घालता येतात का?

डॉक्टर : हो येतात की. कशाला घालायचे आहेत?

व्यक्ती : ही घ्या चप्पल. हिचा बंद तुटलाय, जरा टाके घालून द्या.

उपचारच करताय ना?

डॉक्टरांकडे एकजण येतो आणि आपला पाय दुखत असल्याचे सांगतो.

डॉक्टर त्याचा पाय बघतात तर तो निळा पडल्याच दिसतं.

डॉक्टर : अरे भाऊ, विष पसरलेलं दिसतंय. पाय कापावा लागेल.

डॉक्टर त्याचा पाय काढतात आणि त्याजागी नकली पाय लावतात.

त्या तरुणाचा नकली पायपण निळा पडतो. तो पुन्हा डॉक्टरांकडे जातो.

डॉक्टर पाय पाहतात आणि म्हणतात, "अरेच्चा, आता कुठे खरा आजार माझ्या लक्षात आला. तुझी जीन्स आहे ना, तिचा रंग जातो आहे."

येडा की खुळा?

पेशंट : डॉक्टरसाहेब, माझ्या अंगाला ना खूप खाज सुटते. काहीतरी औषध द्या.

डॉक्टर एक चिठ्ठी लिहून देतात.

डॉक्टर : हे घ्या, यावरच्या गोळ्या नियमित घ्या.

पेशंट : पण यामुळे माझ्या अंगाची खाज नक्की जाईल ना?

डॉक्टर : (रागावून) नाही, तुमच्या हाताच्या बोटांची नखं वाढवण्यासाठी दिलीत ही औषधं.

डॉक्टर की कारकून?

डॉक्टर एका पेशंटला तपासून झाल्यावर एक चिठ्ठी देतात, औषधं घेण्याकरिता.

पेशंट मेडिकल स्टोअरमध्ये जातो आणि औषधे मागतो. अनेक मेडिकल स्टोअर धुंडाळूनसुद्धा त्याला काही औषधं मिळत नाहीत.

शेवटी तो पुन्हा दवाखान्यात येतो.

पेशंट : डॉक्टर, तुम्ही लिहून दिलेली औषधं कुठेही मिळाली नाहीत.

डॉक्टर चिठ्ठी वाचतात आणि...

डॉक्टर : माफ करा हं. चुकून मी माझी केवळ सही असलेलीच चिठ्ठी तुम्हाला दिली. औषधं लिहायची राहिलीत.

शुद्धीवर आहात ना?

एकजण आपल्या पेशंटला घेऊन दवाखान्यात येतो.

पेशंट : अहो डॉक्टर, तुम्ही दिलेला चष्मा वापरतो आहे, तेव्हापासून मला प्रत्येक गोष्ट दोन दोन दिसत आहेत.

डॉक्टर : आधी मला सांगा, तुम्ही चार चार लोकं मग माझ्याकडे का आलात?

सल्ला (महत्वाचा)

एक डॉक्टर आपलं शिक्षण पूर्ण करून गावी जातो.

त्याला त्याचे मित्र तेथे भेटतात.

डॉक्टर : अरे, माझा विचार आहे की आपल्या गावात एक दवाखाना सुरू करावा म्हणून.

मित्र : ते ठीक आहे रे, पण इथलं कबरस्तान खूप छोटं आहे.

सुशिक्षित लुटेरे

डॉक्टर लोक चिठ्ठीवर असं काय लिहितात की ते फक्त मेडिकल स्टोअरवाल्या लोकांनाच कळतं?

ते कदाचित लिहीत असतील की, “मी ह्याला लुटलाय, तू पण लूट.”

दोष कुणाचा?

एकजण दवाखान्यात येतो आणि डॉक्टरांना म्हणतो, “डॉक्टरसाहेब, सगळे लोक तुम्हाला देव मानतात. तर मग मला कोणता आजार आहे ते तुम्ही मला न तपासता सांगू शकता काय?”

डॉक्टर : हो, हो, नक्कीच. तुमच्या दृष्टीत दोष आहे.

रुग्ण : (अगदी खुश होऊन) हो, हो, अगदी बरोबर. तुम्ही खरोखरच देव आहात. पण तुम्ही हे कसं ओळखळत?

डॉक्टर : तुम्ही बाहेर लावलेली माझी “जनावरांचा डॉक्टर” ही पाटी वाचलेली दिसत नाही म्हणून.

डॉक्टर, सल्ले जरा जपून द्या

एक खेडवळ मनुष्य दवाखान्यात जातो.

डॉक्टर त्याला तपासतात आणि एक सल्ला देतात.

सल्ला ऐकून तो खेडवळ मनुष्य डॉक्टरांच्या कानाखाली एक खाडकन वाजवून देतो.

दवाखान्यातून बाहेर येताच बाकीचे रुग्ण त्याला विचारतात की तू डॉक्टरांना का मारले?

त्यावर तो खेडवळ मनुष्य म्हणतो, “काय वेडपट डॉक्टर आहे, या उन्हाळ्यात पार रक्त उकळायची वेळ आलीय आणि हा मला म्हणतोय पाणी उकळून पित जा.”

लठ्ठपणा कमी करायचाय तर...

खाऊन-पिऊन, एकाजागी बसून लठ्ठ झालेला संता मग एक दिवस डॉक्टरकडे जातो.

संता : डॉक्टर, मला माझं वजन कमी करायचंय. काहीतरी उपाय सांगा.

डॉक्टर : रोज कमीत कमी १० किलोमीटर पळा. किमान ३० दिवस हा उपक्रम चालू ठेवा आणि मग माझ्याकडे या.

३० दिवसांनी संताचा डॉक्टरांना फोन येतो.

संता : धन्यवाद डॉक्टर. माझं वजन कमी झालं. पण मी मात्र माझ्या घरापासून ३०,००० किलोमीटर दूर येऊन पोचलोय.

डॉक्टर की न्हावी?

एकदा हॉस्पिटलमध्ये रुग्णांना एक विचित्र दृश्य दिसतं.

एक डॉक्टर एका रुग्णाच्या मागे धावत जात असतात.

तेवढ्यात एक रुग्ण डॉक्टरांना थांबवून विचारतो, “काय झालं हो डॉक्टर?”

डॉक्टर : काय माणूस आहे हा. चार वेळा माझ्याकडे आला आणि म्हणाला माझ्या मेंदूची शस्रक्रिया करायची आहे म्हणून.

रुग्ण : मग?

डॉक्टर : मग काय मग? हा दरवेळेस येतो आणि डोक्याचे केस कापले की पळून जातो.

अरे हो, जरा दमानं !!!

एका दवाखान्यासमोर सकाळी १०:३० च्या सुमारास एक लांब रांग लागली होती.

त्या रांगेकडे बघत बघत एकजण पुढे जायचा मग पुढचे लोक त्याला ढकलून मागे पाठवायचे.

असं चार-पाच वेळा झालं.

शेवटी तो वैतागून म्हणाला, “तशीच झक मारत बसा तुम्ही सगळे. आज मी दवाखानाच उघडणार नाही.”